Een tuinbouwonderwijzer en onderwijzer in plant- en dierkunde die Boon heet. Dat verzin ik niet. Ik kwam de naam van de man tegen op Delpher, een van mijn favoriete sites voor historische informatie. Eenmaal op Delpher aangekomen – “Ruim 100 miljoen pagina’s uit Nederlandse kranten, boeken en tijdschriften” – vergeet ik de tijd. Zeker op een regenachtige dag. Ik ging er op zoek naar pronkboon.

In de Wijktuin zijn diverse bonen gefaseerd gezaaid. Peulgroente als tuinbonen, kapucijners en peultjes hebben inmiddels het veld geruimd. Nu is het de beurt aan stok- en stambonen. De eerste ronde om deze te oogsten is gaande. Bij de stambonen zijn sperziebonen te halen, één rijtje pas. Bij de stokbonen zijn er snijbonen en slanke slabonen, de bekende soorten. En er hangen pronkbonen. De prachtige rode bloemetjes van de pronkbonen vielen direct op tijdens de bloei. De peulen die er nu hangen, zijn van buiten ruwer dan die van de snijbonen. De vraag is: hoe ze te eten? Zijn de jonge peultjes smakelijk? Eet je ze als snijbonen? Of gaat het om de zaden? Daar moet ik achter komen door te zoeken op receptensites (en dankzij Delpher ben ik niet opgeschoten …).

Hier alvast een eerste poging, uit eigen koker. Ik heb een aantal dikke peulen (niet uit de Wijktuin overigens) gedopt en de bonen gekookt. Samen met andere boontjes maak ik later vandaag een koude bonensalade, gegarneerd met rucola, komkommer, tomaat, worteltjes en geitenkaas. Mmwah, lijkt me best lekker.

Er is lang naar uitgekeken in de Wijktuin: naar de komst van egels. Op een vroege morgen zijn ze onlangs gesignaleerd. Zij scharrelen door de tuin, waar het vooral in het bloemenperk goed toeven is. Dat deel is lekker dicht begroeid en biedt beschutting. Voor de vleeseter op zoek naar naaktslakken en rupsen een ideaal jachtgebied. Aan gevallen fruit zullen ze zeker niet voorbij gaan. Ook daar is voldoende van te vinden. Wáár de egeltjes verblijven, weten wij niet. Evenmin of het tunneltje onder de kruidencirkel, speciaal geconstrueerd voor egeltjes, in gebruik is genomen. (Foto MC)

Het gaat echt héél aardig met de twee komkommerplanten in de kas. Zij hebben zich een weg omhoog geslingerd en kruipen inmiddels tegen het dak aan. Daar bovenin is het toch al goed bezet. Zowel de witte als blauwe druiven hangen er te rijpen. En beneden, in de kasgrond, staan zwaar beladen tomatenplanten. In de tuin zijn vorige week de eerste aardappelen gerooid en vandaag, maandag 15 juli, een volledig bed. Het tweede veldje met aardappelen kan nog even wachten. Kom gerust langs voor een kleine portie aardappelen tegen een vriendenprijs. Courgettes, groen en geel, zijn er ook volop.

Het bloemenperk is in 2019 flink uitgebreid. De moestuin heeft wat bedden moeten inleveren, maar daar staat een pracht aan bloemen tegenover. Die bloemen staan er niet alleen om insecten te plezieren. Vandaag, tijdens de landelijke open imkerijdag, verlieten heel wat bezoekers de tuin met een fraai boeket in de hand.